The hangover
Blijf op de hoogte en volg Milou
25 Februari 2014 | Nederland, Utrecht
De tweede grote vraag is natuurlijk hoe het is om terug te zijn. Antwoord: discutabel. Ik moet zeggen dat het heel leuk is om al mijn vrienden en familie weer te zien, heel leuk zelfs. Nadelen zijn echter dat je flink met je neus in de boter valt in relatie tot het ‘serieuze’ leven. Ik heb geen poetsvrouw meer die mijn huis schoonmaakt. Ik heb ook geen baan meer en het yologevoel dat ik in Afrika had en me allemaal avonturen opleverde en me weinig na deed denken over het uitgeven van geld. Je kan dan wel zeggen dat de situatie voor Afrika hetzelfde was als die van nu maar het lijkt toch alsof alles na Afrika anders is. Zoals ik aan iedereen vertel: Alles is eigenlijk hetzelfde maar toch anders (Utje centraal, de bussen en mijn verlopen bonuskaart). Zo voelt het in ieder geval. Het leven is hier door gegaan maar ik hang nog met mijn hoofd in de zomer in Afrika. Ik zit in het vakantiegevoel en heb hier gewoon eigenlijk helemaal geen zin in. Ook in Afrika moest ik studeren maar daar heb je een interessante omgeving die je zoveel te bieden heeft. Hier in Nederland is alles saai en hetzelfde voor je en daar moet ik aan wennen. Soms zit ik in de trein of bus wel eens weg te dromen en dan denk ik weer aan alle avonturen die ik in Afrika meegemaakt heb. Het lijkt dan allemaal ontzettend ver weg maar het is nog maar zo kortgeleden. Juist doordat ik alle verhalen blijf vertellen lijk ik een soort afstand te creëren, alsof ik het niet over mezelf heb. Ook alle mensen die ik daar heb leren kennen lijken allemaal zo onwerkelijk, terwijl ik toch lief en leed daar met ze gedeeld heb. Mijn half jaar weg lijkt wel een soort droom geweest te zijn, zo erg val je meteen terug in je Nederlandse ritme. Gelukkig heb ik een nieuwe uitdaging en een nieuw avontuur voor mezelf weten te bedenken. Ik ga dit jaar toelating doen voor de opleiding fotografie aan de kunstacademie en mijn doel is om daar volgend jaar te mogen beginnen. Helaas is het niet makkelijk om binnen te komen dus ik moet flink ‘out of the box’ denken en dit is voor mij één groot avontuur met mijn strakke academische en theoretische achtergrond.
Kortom: ik kan zeggen dat het goed met me gaat. Dat ik mijn mooie Afrika mis maar dat ik me ook realiseer dat ik trots mag zijn dat ik het allemaal meegemaakt heb. Ik heb letterlijk mijn grenzen verlegd en het smaakt naar meer. Ik wil ontdekken en nieuwe dingen zien en ik kan niet wachten tot ik weer in het vliegtuig zit naar een nieuwe bestemming!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley